Search

Agenda

Op deze dagen kunnen jullie bij mij terecht voor vrijblijvende prijsopgave en taxatie van objecten.

Nieuwsberichten - De Koppele in de media

Een nieuw leven voor brokstukken

Slapeloze nachten. Daar houdt Hanne Friederichs uit Leek juist van. Het betekent dat er in haar restauratieatelier in Leek weer een uitdaging klaar ligt: een vaas in veertig stukjes, een wandbord met een scheur of een beeldje waarvan een arm of been mist. Als de brokstukken maar van aardewerk of porselein zijn, dan weet Friederichs er wel raad mee. Werk van haar hand dat het atelier De Koppele verlaat, is onzichtbaar gerestaureerd.

Een siervoorwerp dat aan diggels ligt en soms grote waarde heeft, kan hersteld worden. Het gaat bovendien lang niet altijd om grote bedragen. Soms is de emotionele waarde van een stuk aardewerk of porselein zo groot dat eigenaren er heel veel voor over hebben om het in oude staat terug te krijgen. Een vrouw stapt het atelier binnen met een gehavend kopje en potje met kapot deksel van haar moeder. Bijzonder zijn de stukken niet, laat Friederichs weten, dus adviseert ze de klant nog eens goed na te denken over de bijbehorende kosten. Later op de dag gaat de telefoon: kopje en deksel moeten toch maar gerestaureerd worden, want voor de moeder hebben ze grote waarde.

Opdrachten krijgt Friederichs voor 30 procent van particulieren. De rest komt van antiquairs, musea, verhuisbedrijven en verzekeringsmaatschappijen. Veel klanten van haar zitten vooral in het westen van het land. De vrijdag staat dan ook vaak gereserveerd voor een dagje Gouda, Haarlem, Amsterdam en Utrecht om met een auto vol gebroken voorwerpen terug te keren van musea en antiquairs. De andere dagen is de restaurateur van zeven tot half vijf op het bedrijventerrein in Leek te vinden.

Een half jaar is De Koppele nu in Leek gevestigd. De liefde bracht Friederichs naar het Noorden waar ze zich nog wel een beetje een “asielzoeker in eigen land” voelt. Maar tussen de brokstukken voelt ze zich thuis. “Dit is mijn lust en mijn leven. Hier kan ik mezelf helemaal in vinden.”

Dat ze ooit ambtenaar sportzaken in Nijmegen was, klinkt ongeloofwaardig, maar toch begon ze met Schoevers als administratieve opleiding. Privé-omstandigheden dwongen haar 25 jaar geleden tot een andere keus. De wens om te tekenen en te schilderen kwam weer boven en via het arbeidsbureau kwam Friederichs op de restauratieopleiding in Aalten terecht. Later volgden nog cursussen in Florence, België en Engeland.

Door op de hoogte te blijven, hebben aardewerk en porselein al geen geheimen meer voor de onderneemster. Ook ander steengoed, kleine houten voorwerpen, tin en schilderijlijsten kunnen bij haar een nieuw leven krijgen. Friederichs komt vaak tegen dat eigenaren zelf al aan hun voorwerpen hebben zitten prutsen. “Dan zijn ze bijvoorbeeld een knopje van een deksel kwijt en zetten er een heel ander knopje op.” De oude lijmresten moeten eraf en het voorwerp moet helemaal schoongemaakt worden.

Daarna slaat de maakster pas aan het lijmen, met verschillende soorten lijm voor aardewerk en porselein. Breuklijnen worden opgevuld met epoxy en vervolgens geschuurd met speciale schuursponsjes. Vaak moet er kleur bijgemaakt worden en worden de naden met airbrush weggespoten. Ook moeten decoraties wel eens opnieuw aangebracht of aangevuld worden. Die krijgen uiteindelijk nog een laag van imitatieglazuur oor de in de oven gaan.

De moeilijkste opdracht betrof twee vazen van een antiquair, die naar Japan moesten. “Het was al donker toen ik de klus aannam en zoals gewoonlijk legde ik ze eerst een nacht in de lijmoplosser. Pas de volgende dag zag ik hoe alles erbij lag. Alsof er een locomotief overheen gereden was. De twee vazen lagen ook helemaal door elkaar, maar het is me uiteindelijk gelukt.”

Veilinghuizen hebben al eens De Koppele geïnformeerd hoe een gerestaureerd stuk te herkennen is, maar dit is steeds moeilijker. “Ik kan het voelen”, zegt Friederichs die schat dat 70 procent van het aanbod bij antiquairs een opknapbeurt heeft ondergaan.

Aan één stuk met een voorwerp bezig zijn, is in het restauratievak niet mogelijk. De restaurateur werkt dan ook meestal aan tien tot twaalf voorwerpen tegelijk. De kosten hangen altijd af van het werk dat moet gebeuren, maar beginnen bij €35,-. Uitzonderingen maakt Friederichs ook wel eens.

Zoals voor de twee jongetjes die bij haar binnenstapten, nadat ze thuis een Makkumer bord van de muur hadden geschopt met voetballen. Het was woensdag en hun ouders zouden zaterdag terug komen van vakantie. De ‘Brokkenmaakster’ schoot het tweetal te hulp in ruil voor het wassen van de auto en wat klusjes in de tuin. Tot op heden hebben hun ouders er nog niets van gemerkt.

Bron: Dagblad van het Noorden, geschreven door: Maria Delgrosso

Kwetsbaar werk

Slapeloze nachten. Daar houdt Hanne Friederichs uit Leek juist van. Het betekent dat er in haar restauratieatelier in Leek weer een uitdaging klaar ligt: een vaas in veertig stukjes, een wandbord met een scheur of een beeldje waarvan een arm of been mist. Als de brokstukken maar van aardewerk of porselein zijn, dan weet Friederichs er wel raad mee. Werk van haar hand dat het atelier De Koppele verlaat, is onzichtbaar gerestaureerd.

Bron: Residence, geschreven door: Marco de Vries, fotografie: Graciela Rossetto